Droga prowadziła na wschód, na brzeg jeziora Genezaret. Tak mnię w Polszcze uczono. Słowo "jezioro" w odniesieniu do tego akwenu użyte jest tylko raz, w Ewangelii św. Łukasza, w której znajdujemy greckie określenie limnen Genneseret - jezioro Genezaret. We wszystkich innych pismach, nie tylko Ewangeliach, jest to hebrajskie yam lub greckie thalassa - morze. Dla mnie trochę to dziwne, bo do morza Śródziemnego były za dwa dni pieszej wędrówki, zatem każden jeden mógł pójść i zobaczyć czym morze różni się od jeziora. Ale - co kto lubi. Zatem to jest Yam Kinneret, co niektórzy wywodzą od hebrajskiego kinnor - harfa, ze względu na jego kształt. Nazwa ta pojawia się w Księdze Liczb i u proroka Jozuego i stanowi jedną z granic Ziemi Obiecanej. W pozostałych Ewangeliach występuje jako morze Galilejskie - wiadomo czemu, zaś u św. Jana pojawia się nazwa z końca I w.n.e. - morze Tyberiadzkie - od nazwy miasta na zachodnim brzegu.
Zaś owo jezioro/morze wygląda tak.
W tyberiadzkim porcie ładujemy się na stateczek, jeden z flotylli podobnych i wyruszamy ku północy. Nie zamierzamy łowić ryb, ludzi, chodzić po wodzie, karmić pięciu tysięcy ani kazać na górze. Po prostu wczuwamy się w antyczną atmosferę miejsc, o których czytaliśmy, że wydarzenia mające tu miejsce pamiętane są przez ponad dwa tysiące lat.
A stateczek wygląda tak.
Na zachodnim brzegu, nieco na północ od Tyberiady, w dolinie schodzącej nad wodę leży Magdala, wioska, z której pochodziła Maria Magdalena, jedna z najbliższych Jezusowi uczennic i towarzyszek. Koncepcja, że pochodziła właśnie z Magdali wywodzi się z greckich Ewangelii, w których określana jest η Μαγδαληνή - Magdaleńska. Tymczasem zarówno w hebrajskim jak i w aramejskim słowo to może oznaczać twierdzę, wieżę obronną. Skoro najbliższy uczeń był Skałą, to może najbliższa uczennica była Twierdzą?
Według Łukasza i Marka była kobietą, z której Jezus wypędził siedem demonów, a po śmierci ukazał się jej w wizji i opowiedział o trzech poziomach naszej wewnętrznej jaźni (pierwsza to dusza, druga to duch i trzecia pomiędzy nimi). Andrzej i Piotr odrzucili spisane przez Marię Magdalenę wizje, jako niezgodne z naukami Jezusa. Jednak były one traktowane jako apokryficzna "Ewangelia wg Marii". Levi uważa nawet, że Jezus bardziej cenił Marię niż pozostałych uczniów. Dopiero 14 września 591 roku papież Grzegorz Wielki w swojej homilii zasugerował, że Maria Magdalena była prostytutką opierając się na interpretacji iż siedem demonów było siedmioma grzechami (do tej pory uważano je za jakąś przewlekłą chorobę), a używanie olejków do ciała służyło Marii do nierządnych celów. Biedaczek, mało wiedział o świecie. Rehabilitacja przyszła w 1969 roku, kiedy Watykan, bez słowa komentarza w stosunku do homilii Grzegorza dokonał cudu rozmnożenia i tak powstały dwie Marie - Maria z Betanii i Maria Magdalena. Trochę to było za późno i Maria Magdalena została patronką kobiet upadłych.
Na powyższe rozważania mieliśmy niecałą godzinę, poczem wylądowaliśmy na północnym brzegu, w Kafarnaum. Tu do obejrzenia było kilka miejsc.
Pierwszym było muzeum "łodzi Jezusa". W 1986 roku na brzegu jeziora, w mule, dwaj bracia Mosze i Yuval Lufan z kibucu Ginosar znaleźli całkiem nieźle zachowane szczątki łodzi. Jak się okazało podczas badań archeologicznych (datowanie węglem i ocena znalezionych w pobliżu ceramiki i gwoździ) łódź pochodzi z I w.n.e., więc wiele gazet ogłosiło "Znaleziono łódź Jezusa". Czy Jezusa, to nie wiem, ale łódź na pewno.
A łódź wygląda(ła) tak. To oczywiście odtworzony model.
W muzeum oczywiście tylko szczątki. Dość ciekawe, bo znaleziono w nich 12 gatunków drewna, co może świadczyć o tym, że lokalnie były jakieś niedostatki drzewostanu i robiono łodzie z czego popadło.
A szczątki wyglądają tak:
Z muzeum pojechaliśmy na leżącą nieopodal Górę Błogosławieństw. Ale o tym następnym razem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz